در سال ۱۹۷۳، بانی بل “Smackers” را معرفی کرد، که رژ لب حاوی مواد طعم دهنده است. و گرایش شدیدی نسبت به سبکهای زیبایی شناسی دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۸۰ به وجود آمد که نمونه معروف آن ابروهای نخ نازک و کمانی است. رژلب یا ماتیک یک فرآورده آرایشی است که حاوی مواد رنگی، قهوه، روغن، موم و نرم کننده پوست است برای برجسته نشان دادن لبها بهکار میرود. در دهه ۱۹۳۰ آرایش خانمها در جامعه مقبولیت بیشتری پیدا کرد و و زیبایی شناسی جدیدی را تعریف کرد که حتی با وجود بحران اقتصادی این دهه بازار لوازم آرایشی همچنان پررونق بود. زنان برای زیبایی خود از رژلب هایی با رنگ های جذاب مانند بنفش و سیاه استفاده میکردند. جدا از زیبایی شناسی، آرایش تاثیر دارویی نیز داشت. شروع جنبشهای فمینیستی و حرکتهای برابری خواهانه زنان نقش مهمی در فرهنگ دهه ۷۰ داشت و به همین دلیل صنایع تولید کننده محصولات آرایشی هم به دنبال ارائه چیزهایی جدید بودند. در این زمان برای هر فصل و هر زمان از روز یک رنگ رژ لب معرفی میشد و زنان مجموعهای از رنگهای متنوع رژ لب را در جعبه لوازم آرایشی خود داشتند تا برای هر موقعیتی آماده باشند. مردم در تمدن سومری را میتوان به عنوان نخستین افرادی که از رژ لب استفاده میکردند، تلقی کرد.
بنابراین زنان به طور مخفیانه از رژلب استفاده میکردند یا برای قرمز نشان دادن لب ها به گاز گرفتن یا مالیدن لب ها به مواد مختلف متوسل میشدند تا قرمزتر به نظر برسند. زنان بین النهرین از جواهرات گرانبها برای اضافه کردن رنگ و براقیت روی لبهای خود استفاده میکردند. در ژاپن نیز زنان آرایشهای غلیظ و رژلبهای تیره ای را که با موم زنبور عسل تهیه میشد، آرایش میکردند. آرایش طبیعی و ملایم در کنار آرایشهای تند و اکلیلی و رنگارنگ سبک غالب این دهه بود. ترندهای شاخص این دوره را میتوان ظهور مجدد رژ لب مات و رنگهای گلی و طبیعی به شمار مجله خبری makeupa آورد. رژلب در قدیم از مواد طبیعی مانند میوه، حنا ، زنگ رس و البته حشرات تهیه میشود. در حقیقت، هنوز هم از رنگ کارمی در رژلب ها و سایر محصولات استفاده میشود. بعدها برای رنگ های متنوعی این کار را امتحان کرد و بعدها رژ لب جامد را اختراع كرد. در دهه ۸۰ میلادی شرایط کاملا عوض شد و رنگها مجددا به دنیای رژ لب بازگشتند. رژ لب در زمان سلطنت ملکه الیزابت در انگلیس دوباره ظاهر شد.
شاید مصری ها اولین علاقه مندان واقعی رژ لب بودند. با شروع هزاره جدید لبهای بسیار براق با طیف رنگی صورتی و رنگ لب مد روز شدند. لب های قرمز پر رنگ به ویژه توسط مریلین مونرو و الیزابت تیلور محبوبیت یافت، رنگهای قرمز مایل به نارنجی و مرجانی و صورتی بسیار محبوب شدند. در این دوره طیفهای ارغوانی و صورتی مایل به آبی محبوبیت پیدا کرد، ترندهایی که توسط مدونا و سیندی لوپر به جوانان معرفی میشد. ترند شاخص این دوره خط لب پررنگ و تیرهتر از رژ لب بود که ظاهری غیرمعمول به مجله خبری makeupa وجود میآورد. در همین دوره نیز ، هیزل بیشاپ رژ لب “ضد بو” را اختراع نمود. همچنین در این دوره بود که پاول باودركوكس شیمیدان فرانسوی رژگونه روژ بیزر را اختراع كرد كه قرار بود “ضد بوسه” باشد، این گونه نشد. در این زمان آرایش دودی چشم با رژ لب قرمز بسیار محبوب بود. الیزابت آردن نخستین طیفی از گلهای الهام بخش را برای تکمیل رنگ های جذاب رژ کشف کرد. دهه ۱۹۶۰ دهه شورش جوانان بود و در این زمان رژ لب کمرنگ با طیفهای صورتی، هلویی و کالباسی و با بافت مات محبوبیت پیدا کرد و رنگ کلاسیک قرمز به طور کلی به فراموشی سپرده شد.
رژ لب آنها با موم زنبور عسل و روغن کرچک ساخته شده بود که سپس در یک کاغذ ابریشم پیچیده میشدند. رنگهای خنثی و تیره با طیفهای قرمز و قهوهای رنگهای محبوب رژ لب در دهه ۹۰ بودند که با بافت براق روی پوست مات مورد استفاده قرار میگرفتند. صدها سال پیش، یک دانشمند عرب، به نام ابولكاسی رژ لب محكم را اختراع كرد. با شروع جنگ جهانی در ۱۹۴۰ همه چیز، حتی آرایش لب زنان، دستخوش تغییر و تحول شد. این رژلب ها با محبوبیت فراوان روبرو شد. او در ابتدا در رژلب ها موادی معطر میریخت و سپس ماده رژلب را در قالب ریخته میریخت. هلنا روبنشتاین رژلب کمانی را اختراع کرد. کلیسا با ظهور مسیحیت، استفاده از رژلب یا هرگونه آرایش را محکوم کرد. در آرایش این زمان هیچ نقطهای از صورت خالی گذاشته نمیشد و همه قسمتهای آن با رنگهای تند و روشن و با بیشترین غلظت پوشیده میشدند. رژ لب گل مینا، گل سرخ Aerin و رژلب نارنجی Maybelline یکی از محبوب ترین آن ها مبدل شد.